Zeszyty ćwiczeń przeznaczone są zarówno dla osób dorosłych, jak i dzieci. Ćwiczenia w nich zawarte prowadzone są według metody przedstawionej w Podręczniku do nauczania pisma szkolnego dla nauczycieli i rodziców.
W zeszycie 1 ćwiczenia skupiają się wokół małych liter i połączeń międzyliterowych, zakończone są ćwiczeniami pojedynczych wyrazów. W zeszycie 2 znajdują się ćwiczenia dużych liter, wyrazów i całych zdań (fragmenty wierszy) oraz cyfr.
Osoba dorosła (prowadząca) powinna w pełni zapoznać się z materiałem z podręcznika, nim sięgnie po zeszyty ćwiczeń. W podręczniku w osobnym dziale zostały omówione połączenia międzyliterowe – do tego rozdziału należy odnieść się każdorazowo, sięgając po ćwiczenia kolejnych liter i połączeń między nimi. Wszelkie zagadnienia, a także potencjalne błędy (oraz to, jak sobie z nimi radzić) zostały przedstawione w podręczniku w rozdziałach, w których omawiane są poszczególne gromady liter.
Poza zeszytami ćwiczeń wskazane jest, aby zarówno osoba dorosła, jak i dziecko uczące się pisać, powtarzało ćwiczenia w „czystych” zeszytach. Pamiętajmy, iż proporcja pól: środkowego, górnego i dolnego w zwykłych zeszytach w trzy linie jest inna niż w zeszytach ćwiczeń (zagadnienie to zostało omówione w podręczniku). W takiej sytuacji należy trzymać się wyznaczonych pól, co oznacza, że wydłużenia górne i dolne w zwykłych zeszytach będą nieco dłuższe. Można też nabyć czysty zeszyt w trzy linie, w którym proporcje będą identyczne z oryginalnymi. Zeszyty te zostały przez nas specjalnie przygotowane.
Nauka pisania powinna trwać kilka lat (około 4) i powinna być prowadzona regularnie (właściwie codziennie). Do niniejszych zeszytów ćwiczeń warto powracać jeszcze długo po ich „przerobieniu” – niech za wzorzec posłużą nam najlepsze przykłady szkoły przedwojennej: nauka pisania trwała około sześciu lat i nierzadko w zeszytach klasy czwartej i piątej można oglądać wciąż powracające podstawowe ćwiczenia kaligraficzne.
fot. Edyta Dufaj